Dirk De Wachter
De sprookjesverhalen van ‘lang en gelukkig’ zou ik toch een beetje willen aanvullen. We leven soms zo lang tegenwoordig, heel anders dan in de tijd van de sprookjes, toen mensen soms amper de volwassen leeftijd bereikten.
Vandaag lijkt lang dus lang genoeg, gezond en wel, voldoende zelf- en ver-standig. Veel mensen hebben het gevoel dat het soms te lang kan zijn : de lengte zelf kan dus geen doel op zich zijn.
Dezelfde kritiek heb ik soms op het begrip gelukkig dat vandaag soms erg materialistisch en oppervlakkig wordt ingevuld. Ik wil pleiten voor het kunnen dragen van een beetje ongeluk, omdat het niet te vermijden is in het aardse bestaan. Af en toe loopt er iets minder goed, is er een tegenslag of een droefenis. Het merkwaardige is dat dit geen negatieve boodschap is, integendeel. Bij de lastigheden in het leven toont zich de nood aan de medemens, aan de verbinding en de zorg. Zonder momenten van verdriet zouden we de liefde niet kennen.
Laten we dus eerst en vooral zorgzaam en liefdevol leven, zo lang als het goed is, dat maakt ook echt gelukkig.
Reacties
6 reacties op “Vanaf wanneer leef je lang en gelukkig?”
Je kan niet kiezen hoe lang je leeft maar wel of je gelukkig bent. Het is belangrijk dat je jezelf bent en doet wat je leuk vindt. Dan pas, leef je lang en gelukkig. Mona S. (11).
Als je veel brandnetels eet, gezond bent en er iemand is die van je houdt.
Noor (10j)
Het leven duurt niet lang. Geniet van jezelf en iedereen om je heen. (Marthe, 11 jaar)
Een paar leuke dingen hebben, maar niet alles. En een doel hebben. Niet veel vrienden hebbben en niet te lang leven. (Fons, 11 jaar)
Lang en gelukkig leven betekent je ware potentieel bereiken. Zoals bij NinjaGo. (Arthur, 12 jaar)
Vanaf het moment dat je geen pijn voelt en je gewoon blij bent en er niet iets mis is of aan de hand is. Dat je gewoon blij bent dat je leeft en dat je niet wil dat het voorbij is.
Ik kan het alleen zeggen vanuit mijn perspectief; ik kan niet bepalen wat jij zegt. Het is hoe ik het meemaak, hoe ik het voel, hoe ik het denk, hoe ik erachter ben gekomen.
(Gwenn, 11 jaar)